Neurolog António Damásio opisał w książce „Błąd Kartezjusza: emocje, rozum i ludzki mózg” (Descartes'Error:Emotion, Reason, and the Human Brein), który miał uszkodzoną okolicę przed czołową mózgu, co wpłynęło na jego zdolność odczuwania emocji. Pomimo że Eliot zachował zdolności intelektualne i poznawcze, stał się bardzo nieskuteczny w podejmowaniu decyzji. Okazało się, że podejmowane przez niego wybory, chociaż nieobciążone emocjami, a oparte na logice, wcale nie służyły mu lepiej niż te, które podejmował, korzystając również z emocji. Co więcej, jego życie zaczęło się chylić ku upadkowi na wszystkich polach, na których wcześniej radził sobie bardzo dobrze. Praca w finansach, życie rodzinne, a nawet codzienne funkcjonowanie rozsypały się w drobny mak.